Bugün Akdamar adasındaki Ermeni Kilisesi açılıyor. 26 Haziran 2004 tarihinde Van’a yaptığımız bir gezide Akdamar’a da uğramıştık. O geziyi 2004 yılında ODTÜLÜ dergisine yazmıştım. Gezi yazısının Akdamar bölümünü paylaşmak istedim:
(...) Sonraki durağımız Akdamar Adası... Tekneyle adaya 15 dakika yolculuktan sonra ulaşıyoruz. Adanın uzaktan görünümü de, adadan karşıların görünümü de çok güzel. Adanın tepe noktasından denizin üzerinde uçan kuşları yukarıdan izlemek ve fotoğraflarını çekmek...
Adada bir Ermeni Kilisesi bulunuyor. Dış cepheleri çok özenli yapılmış kabartmalarla süslü bir kilise. Ünlü Van Gölü Canavarı söylentilerine neden olan kabartmaları da görüyoruz.
Rehberimiz Akdamar Adasının adının çıkış efsanesi olan “Ah Tamara”yı anlatıyor. Güzeller güzeli Ermeni kızı Tamara ile ona aşık Anadolu delikanlısının öyküsü. Adadaki ışığa doğru yüzüp adada yaşayan sevgilisi Tamara ile sık sık buluşurlarken birgün göle akıntıya bırakılmış bir kayığa konulan ışığı izleyip gölün derinliklerinde boğulan hüzünlü bir aşk hikayesi. Ege’de de benzerlerini dinlediğimiz öykülerden biri... Halkımız böyle efsaneler yaratmayı çok seviyor. Ege’den Van’a Anadolu’nun insanlarının ortak bir yanını daha görüyoruz bu öyküde...
O gün o kalabalıkla gezerken farkında olamamışım. Sonra düşündüğümde o adada varolan hüznü hissettim, Ah Tamara öyküsünde anlatılandan daha büyük bir hüzün, terkedilmişliğin hüznü. Akşam olup da ziyaretçiler gittiğinde yapayalnız kalan bir ada ve yalnızlığın hüznü. O hüznü şimdi terkedilmiş olan doğduğum evi, çocukluğumun geçtiği bir başka terkedilmiş evi şimdi gördüğümde yaşadığım hüzne benzettim. (...)
Fotoğrafları çektiğim 26 Haziran 2004 tarihinde kilisenin restorasyon çalışmaları sürüyordu.
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=32924
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder